دیوارسبز یا دیوار زنده ، دیواری است که بخشی از آن و یا تمام آن از پوشش گیاهی پوشیده شده باشدکه باتوجه به شرایط می تواند در محیط داخل یا خارج ساختمان درمقیاس های مختلف اجرا شود .

جدیدترین روش اجرای دیوارسبز  سیستم هیدروپونیک بوده که بستر کاشت گیاه بر روی دیوار بدون نیاز به خاک بوده و تغذیه گیاهان ازطریق آب انجام میگیرد.

 دیوارسبزعمودی را میتوان بر روی سطح هر دیواری چه داخلی و چه خارجی در نمای ساختمان اجرا نمود،فقط باید آب،برق و کف شور (محل تخلیه آب) تامین شود.

دﻳﻮارﺳﺒﺰ

دﻳﻮارﺳﺒﺰ ﻓﻨﺎوری ﻧﻮﻳﻨﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻣﺮوزه ﺟﺎﻳﮕﺎه ﺧﻮد را ﺑﻪ آراﻣﻲ در ﺷﻬﺮ ﻫﺎی ﻣﻌﺎﺻﺮ و ﻣﺘﺮﻗﻲ ﺟﻬﺎن ﭘﻴﺪا ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.

دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﺑﻪ دﻳﻮاری ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﺎزه ﻣﺴﺘﻘﻞ و ﻳﺎ ﺑﺨﺸﻲ از ﻳﻚ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﮔﻴﺎﻫﻲ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ.
دﻳﻮار ﻫﺎی ﺳﺒﺰ داﻣﻨﻪ وﺳﻴﻌﻲ از ﻓﻮاﻳﺪ زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴﻄﻲ، اﻗﺘﺼﺎدی و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ را در ﺑﺮ ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ. ﭘﻮﺷﺎﻧﺪن ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﮔﻴﺎﻫﻲ، از ﻧﻈﺮ اﺑﻌﺎد زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴﻄﻲ، در ﻛﺎﻫﺶ آﻟﻮدﮔﻲ ﻫﻮا و آﻻﻳﻨﺪه ﻫﺎ، ﻛﺎﻫﺶ ﮔﺎزﻫﺎی ﮔﻠﺨﺎﻧﻪای، ﻛﺎﻫﺶ دﻣﺎی ﻣﺤﻴﻂ ﭘﻴﺮاﻣﻮن و ﺗﻌﺪﻳﻞ ﭘﺪﻳﺪه ی ﺟﺰﻳﺮه ی ﮔﺮﻣﺎﻳﻲ ﺷﻬﺮی، ﻛﺎﻫﺶ آﻟﻮدﮔﻲ ﺻﻮﺗﻲ، ﻛﺎﻫﺶ ﻣﺼﺮف اﻧﺮژی و در ﻳﻚ ﻛﻼم ﺑﻬﺒﻮد ﻛﻴﻔﻴﺖ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ ﻧﻘﺶ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪهای دارﻧﺪ. دﻳﻮارﺳﺒﺰ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎ اﻳﺠﺎد زﻳﺴﺘﮕﺎه ﺑﺮای ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﮔﻴﺎﻫﻲ وﺟﺬب ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﺟﺎﻧﺪار و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن از ﻧﻈﺮ اﻛﻮﻟﻮژی و ﺣﻔﻆ ﺗﻨﻮع زﻳﺴﺘﻲ دارای اﻫﻤﻴﺖ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.

از ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮ اﻗﺘﺼﺎدی ﻧﻴﺰ دﻳﻮار ﻫﺎی ﺳﺒﺰ ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﻄﺢ ﻓﻀﺎی ﺳﺒﺰ، ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﺳﺎزه ﺑﻨﺎ و ﻧﻴﺰ ﺑﻌﺪ زﻳﺒﺎ ﺳﺎزی ﻣﺤﻴﻂ، ﺑﻪ ارزش ﺑﻨﺎ ﻣﻲاﻓﺰاﻳﺪ. دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ، ﺑﺎ اﻳﺠﺎد ﻋﺎﻳﻖ ﺣﺮارﺗﻲ ﻣﻮﺟﺐ ذﺧﻴﺮه اﻧﺮژی ﮔﺮﻣﺎﻳﺶ و ﺳﺮﻣﺎﻳﺶ در زﻣﺴﺘﺎن و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻛﺎﻫﺶ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎی در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻣﺼﺮف اﻧﺮژی ﻣﻲﺷﻮد. ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری ﻗﻄﺮهای دﻳﻮار ﻫﺎی ﺳﺒﺰ و ﭼﺮﺧﺶ آب در ﺳﻴﺴﺘﻢ، ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﻓﻀﺎی ﺳﺒﺰ ﺑﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﺼﺮف در آب اﺳﺖ.

از ﻧﻈﺮ ﺑﻌﺪ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ دﻳﻮار ﻫﺎی ﺳﺒﺰ ﺑﺎ ادﻏﺎم ﻃﺒﻴﻌﺖ و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن، و زﻳﺒﺎﺳﺎزی ﻣﺤﻴﻂ زﻧﺪﮔﻲ ﺷﻬﺮوﻧﺪان، ﻣﻮﺟﺐ اﻳﺠﺎد و ارﺗﻘﺎء ﻧﺸﺎط ﺷﺪه، ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺟﺴﻤﻲ و رواﻧﻲ ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﻛﻤﻚ ﺷﺎﻳﺎﻧﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. زﻳﺒﺎ ﺳﺎزی ﻣﻨﻈﺮ ﺷﻬﺮی و ﺑﻬﺒﻮد ﻣﻨﺎﻇﺮ اﻃﺮاف ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان دﻳﮕﺮ ﻣﺰاﻳﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﻦ ﻓﻨﺎوری ﻧﻮ ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد. اﻳﺠﺎد ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎی ﺟﺪﻳﺪ ﺷﻐﻠﻲ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻳﻦ ﻓﻨﺎوری ﻧﻮﻳﻦ از دﻳﮕﺮ ﻣﺰاﻳﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ دﻳﻮار ﻫﺎی ﺳﺒﺰ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲﺷﻮد.

اﺧﻴﺮا زراﻋﺖ ﺷﻬﺮی و ﻛﺸﺖ ﺳﺒﺰﻳﺠﺎت و ﺻﻴﻔﻲ ﺟﺎت در ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎﻳﻲ از دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﻛﻪ در دﺳﺘﺮس اﺳﺖ ﺑﺎب ﺷﺪه ﻛﻪ ﺧﻮد زراﻋﺖ ﺷﻬﺮی ﻣﺰاﻳﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و اﻗﺘﺼﺎدی ﻓﺮاواﻧﻲ ﺑﺮای ﺷﻬﺮوﻧﺪان را در ﭘﻲ دارد.

دﻳﻮارﻫﺎی ﺳﺒﺰ را ﻣﻲﺗﻮان در ﻣﻘﻴﺎسﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوت، از ﺧﻠﻖ ﻓﻀﺎﻫﺎی ﻛﻮﭼﻚ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ دﻳﻮاره ی ﺣﻴﺎط ﻫﺎ و ﻧﻤﺎی ﺑﻨﺎﻫﺎی ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺮﺗﺒﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﻣﻘﻴﺎس ﺑﺰرﮔﺘﺮ، ﺳﺒﺰ ﻛﺮدن ﻧﻤﺎی ﺑﺮج ﻫﺎ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮد. دﻳﻮار ﻫﺎی ﺳﺒﺰ اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻒ، و ﻣﺸﺨﺼﺎت و وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ دارﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻓﺎﻛﺘﻮر ﻫﺎﻳﻲ ﭼﻮن ﻧﻮع ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن، ارﺗﻔﺎع، آب و ﻫﻮا، ﻧﻮع ﮔﻴﺎه، ﺑﻮدﺟﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪه و ﻏﻴﺮه، ﺑﺮای ﭘﺮوژهای ﺧﺎص اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﺷﻮد. دو ﮔﺮوه اﺻﻠﻲ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:

1- ﻧﻤﺎی ﺳﺒﺰ Green Façade/ دﻳﻮار زﻧﺪه Living Wall

2- دیوارﺳﺒﺰ Green WALL

ﻧﻤﺎی ﺳﺒﺰ، ﻧﻮﻋﻲ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ اﺳﺖ ﻛﻪ در آن اﺳﺘﺮاﻛﭽﺮ ﺳﺎدهای ﺑﻪ ﺻﻮرت دارﺑﺴﺖ ﺑﻪ دﻳﻮاره ﺑﻨﺎ ﻣﺘﺼﻞ ﺷﺪه، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺮای ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺧﺰﻧﺪه و ﺑﺎﻻ روﻧﺪه ﭼﻮن ﻣﻮ، ﭘﺎﭘﻴﺘﺎل و ﻏﻴﺮه ﻋﻤﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﻧﻤﺎﻫﺎی ﺳﺒﺰ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن، ﻧﺮده و ﺳﺘﻮنﻫﺎ ﺗﻜﻴﻪ ﻛﻨﻨﺪ و ﻳﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﺴﺘﻘﻞ اﺣﺪاث ﺷﻮﻧﺪ. ﺳﺎﺧﺘﺎر دارﺑﺴﺖ ﻧﻤﺎی ﺳﺒﺰ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ از ﺟﻨﺲ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﭼﻮن ﭼﻮب، ﻓﻠﺰ، ﺷﺒﻜﻪ ﺗﻮری، ﺳﻴﻢ ﻫﺎی ﻛﺎﺑﻠﻲ و ﻏﻴﺮه ﺑﺎﺷﺪ. در اﻳﻦ ﻧﻮع دﻳﻮار ﺳﺒﺰ اﻧﻮاع ﺑﺎﻻ روﻧﺪه ﻫﺎ در ﭘﺎی دﻳﻮار و در زﻣﻴﻦ، و در ﺻﻮرت ﻧﺒﻮد اﻣﻜﺎن در ﮔﻠﺪان ﻛﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه، ﺗﻮﺳﻂ دارﺑﺴﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ روی دﻳﻮار ﻧﺼﺐ ﺷﺪه ﺑﻪ ﻃﺮف ﺑﺎﻻ ﻫﺪاﻳﺖ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. در ﻧﻮع ﭘﻴﭽﻴﺪه ﺗﺮ آن، ﮔﻴﺎﻫﺎن ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﻓﻼور ﺑﺎﻛﺲ ﻫﺎﻳﻲ در ﻓﻮاﺻﻞ ﺑﺎﻟﻜﻦ ﻫﺎ، ﭘﺸﺖ ﺑﺎم و ﺑﺮروی ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻧﻴﺰ ﺗﻜﺮار ﺷﻮﻧﺪ.

ﺳﻴﺴﺘﻢ ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎی ﺷﺒﻜﻪای ﻣﺪوﻻر Modular Trellis Panel system

ﺳﻴﺴﺘﻢ ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎی ﺷﺒﻜﻪای ﻣﺪوﻻر، ﺳﺒﻚ و از ﺟﻨﺲ ﺷﺒﻜﻪ اﺳﺘﻴﻞ ﮔﺎﻟﻮاﻧﻴﺰه ﺑﻮده، و ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪای ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻤﺎی ﺳﺒﺰ را ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪای از ﺳﻄﺢ دﻳﻮار ﻧﮕﻪ ﻣﻲدارد. ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎی ﻣﺸﺒﻚ، ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺪوﻻر در ﻛﻨﺎر ﻫﻢ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺳﻄﺢ ﺑﺰرﮔﻲ را ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﻨﺪ. ﺑﻪ اﻳﻦ ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻲﺗﻮان ﻓﺮم داد ﺗﺎ اﺷﻜﺎل و ﻣﻨﺤﻨﻲﻫﺎی ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ را ﺷﻜﻞ دﻫﻨﺪ. اﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﺪوﻻر ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺳﺨﺘﻲ و ﺻﻼﺑﺖ ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎ، ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻴﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﭘﻞ زده و ﻳﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان دﻳﻮاره ﻫﺎی ﺳﺒﺰ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﻜﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ.

ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎی ﻛﺎﺑﻠﻲ و ﺷﺒﻜﻪ ﺗﻮری ﺳﻴﻤﻲCable and Wire-Rope Net Systems

ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎی ﻛﺎﺑﻠﻲ و ﺷﺒﻜﻪ ﺗﻮری، ﻳﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ و ﻳﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ ﺑﺮای اﻳﺠﺎد ﻧﻤﺎی ﺳﺒﺰ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲروﻧﺪ. ﺷﺒﻜﻪ-

ﻫﺎی ﺳﻴﻤﻲ اﻏﻠﺐ ﺑﺮای ﻧﮕﻬﺪاری از ﮔﻴﺎﻫﺎﻧﻲ ﻛﻪ رﺷﺪی آﻫﺴﺘﻪ داﺷﺘﻪ، و ﺑﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮی ﻧﻴﺎز دارﻧﺪ، ﻛﺎرﺑﺮددارﻧﺪ. ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎی ﺷﺒﻜﻪ ﺗﻮری اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﻳﺮ ﺗﺮ از ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻛﺎﺑﻠﻲ ﺑﻮده و ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻃﺮاﺣﻲ ﻣﺘﻨﻮع ﺗﺮی را دارﻧﺪ.

ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻛﺎﺑﻠﻲ ﺑﺮای ﻧﮕﻬﺪاری از ﮔﻴﺎﻫﺎن روﻧﺪه ی ﭘﺮ ﺷﺎخ و ﺑﺮگ و ﺑﺎ رﺷﺪ ﺳﺮﻳﻊ ﺑﻜﺎر ﻣﻲرود. ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻛﺎﺑﻠﻲ از ﻳﻚ ﺳﺮی ﺗﻮﭘﻲ، ﻏﺎﻟﺒﺎ از ﺟﻨﺲ ﻓﻮﻻد ﺿﺪزﻧﮓ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه، ﻛﻪ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻋﺒﻮر ﻛﺎﺑﻞﻫﺎ و ﻛﺸﺶ و اﻧﻘﺒﺎض آﻧﻬﺎ از ﻣﻴﺎن ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﺟﻬﺖ ﺷﻜﻞ ﮔﻴﺮی ﺷﺒﻜﻪ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻓﺮاﻫﻢ ﻛﺮده، ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎه و ﺣﺎﻣﻞ ﮔﻴﺎه ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺗﻮﭘﻲﻫﺎ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﭘﻴﭽﻲ ﻛﻪ از ﻣﻴﺎن ﺳﻮراخ ﻣﺮﻛﺰی ﺗﻮﭘﻲ ﻋﺒﻮر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ دﻳﻮار ﻧﺼﺐ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﻧﺤﻮه ﻗﺮار ﮔﻴﺮی و ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﻦ ﺗﻮﭘﻲﻫﺎ ﺑﺮ روی دﻳﻮار ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻃﺮح ﺧﺎص اﻧﺘﺨﺎﺑﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل ﻓﺎﺻﻠﻪﻫﺎی اﻧﺘﺨﺎﺑﻲ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ وﻳﮋه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﻮع ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺷﻜﻞ ﻣﻲﮔﻴﺮد. ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل، ﺣﺘﻲ ﺑﺮای ﺑﺎﻻروﻧﺪهﻫﺎی ﺑﺴﻴﺎر ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪی ﭼﻮن وﻳﺘﻴﺲ، ﻓﻀﺎی ﺑﻴﺶ از 50 ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﻦ ﺗﻮﭘﻲﻫﺎ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻧﻤﻲﺷﻮد. در ﻣﻮرد ﺑﺎﻻروﻧﺪهﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻧﻴﺮوی ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﻠﻤﺎﺗﻴﺲ، ﻓﺎﺻﻠﻪای ﻣﻌﺎدل 15اﻟﻲ 30 ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲﺷﻮد. ﻛﺎﺑﻞﻫﺎی ﺳﻴﻤﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺼﻮرت اﻓﻘﻲ، ﻋﻤﻮدی و ﻳﺎ ﺿﺮﺑﺪری ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﺘﺼﻞ ﺷﻮﻧﺪ و اﺷﻜﺎل ﻣﺘﻨﻮﻋﻲ را ﺑﻪ وﺟﻮد آورﻧﺪ. ﻧﺼﺐ اﻳﻦ ﻧﻮع ﻧﻤﺎی ﺳﺒﺰ ﺑﺴﻴﺎر آﺳﺎن اﺳﺖ و اﻓﺮاد ﻋﺎدی ﺑﺪون ﻧﻴﺮوی ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ آن را ﺑﺮ روی دﻳﻮاره ﻣﻨﺰل و ﺑﺎﻟﻜﻦﻫﺎ ﭘﻴﺎده ﻛﻨﻨﺪ.

ﻧﻮع دﻳﮕﺮی از ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎی ﻛﺎﺑﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﺳﺘﻔﺎده در ﻧﻤﺎﻫﺎی ﺳﺒﺰ ﺑﺎ ﺳﻄﺢ وﺳﻴﻊ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻧﻤﺎی ﻛﺎﺑﻠﻲ-ﻛﺸﺸﻲ اﺳﺖ.

اﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎی ﻋﻤﻮدی ﻓﻀﺎﻫﺎی ﺳﺒﺰ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ دﻳﻮاره ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎﻳﻲ ﭼﻮن ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎ، ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی اداری، ﻓﻀﺎﻫﺎی ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻳﺎ ﻓﻀﺎﻫﺎی ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ ﺑﺰرگ را ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﻨﺪ.اﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﮔﻴﺮی ﻓﻀﺎی ﺳﺒﺰ ﻋﻤﻮدی در ﺣﺠﻢ وﺳﻴﻊ ﻛﻤﻚ ﻣﻲﻛﻨﺪ. اﻳﻦ دﻳﻮارﻫﺎ ﺑﺮای ﻓﻀﺎﻫﺎ و اﻣﺎﻛﻦ ﻋﻤﻮﻣﻲ اﻳﺪه آل ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ.

ﻧﻤﺎی ﺳﺒﺰ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻧﻮع دﻳﮕﺮ دﻳﻮارﺳﺒﺰ؛ دﻳﻮار زﻧﺪه، رﻳﺴﻚ ﭘﺬﻳﺮی ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮی داﺷﺘﻪ، از ﻧﻈﺮ اﻗﺘﺼﺎدی ارزان ﺗﺮ و از ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮ اﺟﺮاﻳﻲ ﺳﺎده ﺗﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ و در ﺻﻮرت اﻣﻜﺎن ﻛﺎﺷﺖ ﮔﻴﺎه و ﻳﺎ ﻗﺮار دادن ﻓﻼور ﺑﺎﻛﺲ در ﻗﺴﻤﺖ ﭘﺎﻳﻴﻨﻲ ﻧﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ از ﻧﻤﺎی ﺳﺒﺰ ﺑﺎ ﮔﻴﺎﻫﺎن روﻧﺪه اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد. در اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺑﺎﻻروﻧﺪه، ﻳﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ در ﺧﺎک و ﻳﺎ در ﻓﻼور ﺑﺎﻛﺲﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮ روی ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ، ﻛﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه، ﺗﻮﺳﻂ دارﺑﺴﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ روی دﻳﻮار ﻧﺼﺐ ﺷﺪه ﺑﻪ ﻃﺮف ﺑﺎﻻ ﻫﺪاﻳﺖ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ.

ﻳﻜﻲ از ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎی ﻧﻤﺎی ﺳﺒﺰ، ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑﻮدن زﻣﺎن رﺷﺪ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺑﺎﻻروﻧﺪهﻫﺎ ﺑﺮای رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ارﺗﻔﺎع و ﭘﻮﺷﺶ ﻛﺎﻣﻞ ﺣﺠﻤﻲ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ، ﻛﻪ ﮔﺎه ﺳﻪ اﻟﻲ ﭘﻨﺞ ﺳﺎل ﺑﻪ ﻃﻮل ﻣﻲاﻧﺠﺎﻣﺪ، اﺳﺖ. ﺑﺮای رﻓﻊ اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻞ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺑﺎﻻ روﻧﺪه ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﻓﻼور ﺑﺎﻛﺲﻫﺎ ﻳﻲ در ﻓﻮاﺻﻞ ﺑﺎﻟﻜﻦﻫﺎ ، ﭘﺸﺖ ﺑﺎم و ﺑﺮروی ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻧﻴﺰ ﺗﻜﺮار ﺷﻮﻧﺪ.

را ه ﺣﻞ دﻳﮕﺮ ﺑﺮای رﻓﻊ اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻞ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻛﺎﺷﺖ از دو ﻧﻮع ﭘﻮﺷﺶ ﮔﻴﺎﻫﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد؛ ﭘﻮﺷﺶ ﮔﻴﺎﻫﻲ اﺻﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﻲ ﺑﻪ ﭘﻮﺷﺶ ﻛﺎﻣﻞ ﺣﺠﻤﻲ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺧﻮاﻫﺪ رﺳﻴﺪ و ﭘﻮﺷﺶ ﮔﻴﺎﻫﻲ ﻣﻮﻗﺖ، ﻛﻪ ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﺣﺠﻢ اﻧﺒﻮه ﺳﺮﻳﻊ ﻛﺮده، ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﻲ ﻛﻪ ﮔﻴﺎﻫﺎن اﺻﻠﻲ اﻧﺒﻮه ﺗﺮ ﺷﺪﻧﺪ، ﺣﺬف ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. از دﻳﮕﺮ ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎی ﻧﻤﺎی ﺳﺒﺰ ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﻧﻴﺎز رﻳﺸﻪ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺑﺎﻻروﻧﺪه ﺑﻪ ﻋﻤﻖ ﺑﺎﻻی ﺑﺴﺘﺮ ﻛﺎﺷﺖ اﺷﺎره ﻛﺮد. ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل ﻧﻤﺎی ﺳﺒﺰ از ﺳﺎده ﺗﺮﻳﻦ و ارزان ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻮعﻫﺎی دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﺑﻮده و اﻣﻜﺎن اﺟﺮای آن ﺑﺮای ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﺑﺪون ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻧﻴﺮوی ﻣﺘﺨﺼﺺ وﺟﻮد دارد. دارﺑﺴﺖ ﻛﺎﺑﻠﻲ، اﻣﻜﺎن ﺗﻨﻮع ﻃﺮاﺣﻲ و ﻓﺮم دﻫﻲ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺑﺎﻻ روﻧﺪه را ﺑﺮ روی ﻧﻤﺎ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن دارد.

2- دﻳﻮار زﻧﺪهLiving Wall

دﻳﻮار ﻫﺎی زﻧﺪه، ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ از ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﮔﻴﺎﻫﻲ از ﭘﻴﺶ ﻛﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ، ﻛﻪ ﺑـﻪ ﺻـﻮرت ﻋﻤـﻮدی و ﺗﻮﺳـﻂ ﺳﻴﺴـﺘﻢ اﺳﺘﺮاﻛﭽﺮ ﺳﺒﻜﻲ، ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻧﺼﺐ ﺷﺪه، و ﻳﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺧﻮد اﻳﺴﺘﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ. از دﻳـﻮار ﻫـﺎی زﻧـﺪه ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻲﺗﻮان در ﻓﻀﺎﻫﺎی داﺧﻠﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد. دﻳﻮار ﻫﺎی زﻧﺪه، ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﺗﻮﻟﻴـﺪ ﻛﻨﻨـﺪه آن، ﺟـﻨﺲ ﺻﻔﺤﺎت و ﻧﻮع ﺑﻴﺮوﻧﻲ و ﻳﺎ داﺧﻠﻲ آن، ﺟﺰﻳﻴﺎت اﺟﺮاﻳﻲ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ دارﻧﺪ.

دﻳﻮار زﻧﺪه در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻧﻤﺎی ﺳﺒﺰ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﭘﻴﭽﻴﺪه و ﭘﺮﻫﺰﻳﻨﻪ ﺗﺮی ﻣﺤﺴﻮب ﺷـﺪه، ﺑـﻪ ﻧﮕﻬـﺪاری ﺑﻴﺸـﺘﺮی از ﻧﻘﻄـﻪ ﻧﻈـﺮ آﺑﻴﺎری و ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﻮاد ﻣﻐﺬی اﻓﺰودﻧﻲ ﺑﺮای ﮔﻴﺎﻫﺎن دارد. از ﻣﺰاﻳﺎی دﻳﻮار ﻫﺎی زﻧﺪه ﺑﻪ ﺗﻨﻮع ﮔﻴﺎﻫﺎن آن ﻣﻲﺗـﻮان اﺷـﺎره ﻛـﺮد.
ﺣﺴﻦ دﻳﮕﺮ دﻳﻮار ﻫﺎی زﻧﺪه ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﮔﻴﺎﻫﺎن از ﭘﻴﺶ ﻛﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه و ﭘﻮﺷﺸﻲ آن اﻳﻦ اﺳﺖ، ﻛﻪ از ﻧﻈـﺮ زﻣـﺎﻧﻲ ﺳـﺮﻳﻊ ﺗـﺮ ﺑـﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻄﻠﻮب از ﻧﻈﺮ رﺷﺪ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﻣﻲرﺳﻨﺪ. دﻳﻮارﻫﺎی زﻧﺪه ﺧﻮد ﺑﻪ دو ﻧﻮع ﻏﻴﺮ ﻓﻌﺎل و ﻓﻌﺎل ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ.

دﻳﻮار زﻧﺪه ی ﻏﻴﺮ ﻓﻌﺎل Passive Living Wall /

دﻳﻮارﻫﺎی زﻧﺪه ﻏﻴﺮ ﻓﻌﺎل، از ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎی ﻣﺮﺑﻊ ﻳﺎ ﻣﺴﺘﻄﻴﻞ ﺷﻜﻞ ﻣﺪوﻻری ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه اﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺸﺖ ﮔﻴﺎه را ﺑ ﻪ ﺻـﻮرت ﻋ ﻤﻮدی ﻓﺮاﻫﻢ ﻛﺮده، از اﺟﺰاء ﮔﻴﺎه ﻧﮕﻬﺪاری ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. اﻳﻦ ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎی ﻣﺪوﻻر ﺗﻮﺳﻂ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﺳﺘﺮاﻛﭽ ﺮ ﺳﺒﻜﻲ، ﺑـﺎ ﻓﺎﺻـﻠﻪ ﺑـﻪ ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﻳﺎ ﺳﺎزه ی آن ﻣﺘﺼﻞ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﺟﺰﻳﻴﺎت اﺟﺮاﻳﻲ ﭘﺎﻧﻞﻫﺎ، ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻛﻨﻨﺪه آن ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮده و از ﺟﻨﺲ ﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ ﭼﻮن؛ ﭘﻼﺳﺘﻴﻚ، ﭘﻠﻲ اﺳﺘﺮﻳﻦ، ﭘﻠﻲ ﭘﺮوﭘﻴﻠﻦ، ﺳﻔﺎل ، ﻓﻠﺰ (اﺳﺘﻴﻞ، آﻟﻮﻣﻴﻨﻴﻮم)، ﻣﻨﺴﻮج ﺻـﻨﻌﺘ ﻲ (ﻧـﻮﻋﻲ ﻧﻤﺪ) و ﻳﺎ ﺑﺘﻦ ﺳﺒﻚ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨ ﺪ. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﺒﻚ ﺗﺮ ﺷﺪن ﺳﻴﺴﺘﻢ دﻳﻮارﻫﺎی زﻧـﺪه، ﻣﻌﻤـﻮﻻ از ﺳﻴﺴـﺘﻢﻫـﺎ ی ﻛﺎﺷـﺖ ﻫﻴﺪرﭘﻮﻧﻴﻚ و ﻧﻴﻤﻪ ﻫﻴﺪروﭘﻮﻧﻴﻚ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد و در اﻏﻠﺐ ﻣﻮارد ﺑﺴﺘﺮ ﻛﺎﺷﺖ ﻓﻘﻂ ﺣﻜﻢ ﻧﮕﻬﺪارﻧ ﺪه ﮔﻴﺎه را داﺷﺘﻪ، ﻣـﻮاد

دیوارسبز با سیستم هیدروپونیک :

مواد غذایی ﺗﻮﺳﻂ ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری در دﺳﺘﺮس ﮔﻴﺎه ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮد. ﺑﺴﺘﺮ ﻛﺎﺷﺖ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﮔﻴﺎه و ﺟﺰﻳﻴﺎت اﺟﺮاﻳﻲ ﺳﻴﺴـﺘﻢ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻋﻤﻖ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺮای ﺑﺴﺘﺮ ﻛﺎﺷـﺖ اﻧﺘﺨـﺎب ﻣـﻲﺷـﻮد و ﻣﻌﻤـﻮﻻ ﺗﺮﻛﻴﺒـﻲ از ﺑﺴـﺘﺮﻫﺎی آﻟـﻲ (ﭘﻴـﺖ ﻣﺎس،ﻛﻮﻛﻮﭘﻴﺖ،ﺳﺒﻮس ﺑﺮﻧﺞ و..) و ﺑﺴﺘﺮﻫﺎی ﻣﻌﺪﻧﻲ ( ﭘﺮﻟﻴﺖ، ﭘﺸﻢ ﺳﻨﮓ،ﭘﻮﻛﻪ ﺻـﻨﻌﺘﻲ، ﺳـﻨﮕﻬﺎی آﺗﺸﻔﺸـﺎﻧﻲ و ..) اﺳـﺖ.

ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری دﻳﻮار ﻫﺎی زﻧﺪه ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻗﻄﺮه ای اﺳﺖ. از ﮔﻴﺎﻫﺎن دﻳﻮار زﻧﺪه، ﺑﻌﺪ از ﻛﺎﺷﺖ در ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎ، و ﻗﺒﻞ از ﻧﺼﺐ ﺑﺮ روی ﻧﻤﺎ، ﺑﻪ ﻣﺪت ﺣﺪاﻗﻞ ﺳﻪ ﻣﺎه، در ﮔﻠﺨﺎﻧﻪ ﻧﮕﻬﺪاری وﻳﮋه ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﻲآﻳﺪ. ﺑﻌﺪ از ﻧﺼﺐ ﭘﺎﻧﻞﻫـﺎ، ﺑـﻴﻦ دوازده اﻟـﻲ ﻫﺠـﺪه ﻣـﺎه ﻓﺮﺻﺖ ﻻزم اﺳﺖ ﺗﺎ ﻓﻀﺎی از ﭘﻴﺶ ﺳﺒﺰ ﺷﺪه ﭘﺎﻧﻞﻫﺎ ﻣﺤﻜﻢ و اﺳﺘﻮار ﺷﻮﻧﺪ.

دﻳﻮار زﻧﺪه ی ﻓﻌﺎلActive Living Wall

دﻳﻮار زﻧﺪه ی ﻓﻌﺎل، ﻳﻜﻲ از ﺟﺪﻳﺪ ﺗﺮﻳﻦ اﻧﻮاع دﻳﻮارﻫﺎی ﺳﺒﺰ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻠﻔﻴﻖ و ادﻏﺎم در ﺗﺎﺳﻴﺴﺎت ﮔﺮﻣﺎﻳﺶ / ﺳﺮﻣﺎﻳﺶ و ﺗﻬﻮﻳﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ ﻫﻮای ﻓﻀﺎ ﻫﺎی داﺧﻠﻲ را ﺗﺼﻔﻴﻪ ﻧﻤﻮده و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪه ﺣﺮارﺗـﻲ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﺪ. در اﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ، از ﻫﻮای ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﮔﻴﺎﻫﺎن در ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻫﻮای ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﺳـﺘﻔﺎده ﻣـﻲﺷـﻮد؛ ﺷـﺎخ وﺑﺮگ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﻣﻮﻧﻮﻛﺴﻴﺪ و دی اﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ را ﺟﺬب ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ، ﻣﻮﺟﻮدات ذره ﺑﻴﻨﻲ رﻳﺸﻪ، ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت آﻟﻲ و ذرات ﻣﻌﻠـﻖ در ﻫﻮا را ﻣﻲزداﻳﻨﺪ، و ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﻫﻮای ﺗﺎزه ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ از ﻃﺮﻳﻖ ﻳﻚ ﻫﻮاﻛﺶ درون ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻛﺸﻴﺪه ﺷـﺪه و ﺳﭙﺲ داﺧﻞ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﭘﺨﺶ ﻣﻲﺷﻮد. در اﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ رﻳﺸﻪ ﮔﻴﺎه ﺑﻴﻦ دو ﻻﻳﻪ ﻣﻨﺴﻮج ﺻﻨﻌﺘﻲ ﻗـﺮار ﻣـﻲﮔﻴـﺮد و ﺳﻴﺴـﺘﻢ ﻛﺎﺷﺖ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻫﻴﺪروﭘﻮﻧﻴﻚ ﺑﻮده و ﺗﻐﺬﻳﻪ آﻧﻬﺎ از ﻃﺮﻳﻖ آب ﻏﻨﻲ ﺷﺪه ﺑﺎ ﻣﻮاد ﻣﻐﺬی اﻧﺠﺎم ﻣﻲﮔﻴﺮد.

دﻳﻮار ﮔﻴﺎﻫﻲ، ﺷﻜﻞ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮدی از دﻳﻮار ﺳﺒﺰ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺎﺗﺮﻳﻚ ﺑﻼن؛Patrick Blanc، ﮔﻴـﺎه ﺷـﻨﺎس ﻣﻌـﺮوف ﻓﺮاﻧﺴﻮی ﭘﺎﻳﻪﮔﺬاری ﺷﺪه اﺳﺖ. اﻳﻦ ﻧﻮع دﻳﻮار ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ از دو ﻻﻳﻪ ﻣﻨﺴﻮج ﺻﻨﻌﺘﻲ (ﻧﻮﻋﻲ ﻧﻤﺪ) اﺳﺖ ﻛﻪ رﻳﺸﻪ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺑﻴﻦ دو ﻻﻳﻪ ﻣﺬﺑﻮر ﻧﮕﻬﺪاری ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ(ﺗﺼﻮﻳﺮ.(12 ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺣﺠﻢ زﻳﺎد رﻃﻮﺑﺖ ﺳﻴﺴﺘﻢ، ﻳﻚ ﻻﻳﻪ ی ﻧﺎزک ﭘﻲ وی ﺳﻲ ﺿﺪآب در ﻣﺠﺎورت دﻳﻮار ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد. اﻳﻦ ﻻﻳﻪﻫﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﺎبﻫﺎﻳﻲ ﻧﮕﻬﺪاری ﻣـﻲﺷـﻮﻧﺪ و ﻣـﻮاد ﻏـﺬاﻳﻲ از ﻃﺮﻳـﻖ ﺳﻴﺴـﺘﻢ آﺑﻴﺎری از ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﭘﺨﺶ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. دﻳﻮارﻫﺎی ﮔﻴﺎﻫﻲ ﭘﺎﺗﺮﻳﻚ ﺑﻼن، آﺛﺎر ﻫﻨﺮی ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲﺷـﻮﻧﺪ و او ﺑـﺎ در ﻛﻨـﺎر ﻫـﻢ

ﮔﺬاﺷﺘﻦ رﻧﮕﻬﺎ، ﺣﺠﻢﻫﺎ وﺑﺎﻓﺖﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮔﻴﺎه در ﻛﻨﺎرﻫﻢ، و اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﻮرﭘﺮدازی ﻣﻨﺎﺳﺐ، ﻧﻮﻋﻲ ﻧﻘﺎﺷﻲ زﻧﺪه؛ Living

Painting ﺧﻠﻖ ﻣﻲﻛﻨﺪ .

دﻳﻮارﻫﺎی ﺳﺒﺰ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺳﺎزی ؛ Landscape Walls

اﻳﻦ دﻳﻮارﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ اﺑﺰار اﺳـﺘﺮاﺗﮋﻳﻜﻲ در روش ﻣﻌﻤـﺎری "زﻧـﺪه"؛ Living Architecture ﻣﺤﺴـﻮب ﻣـﻲﺷـﻮﻧﺪ.

دﻳﻮارﻫﺎی ﺳﺒﺰ ﻣﺤﻮﻃﻪ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﺳﻄﻮح ﻋﻤﻮدی ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺷﻴﺒﺪار ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻛﺎرﺑﺮد اﺻﻠﻲ آﻧﻬﺎ ﻛﺎﻫﺶ ﺻﺪا و ﺗﺜﺒﻴﺖ ﻛﻨﻨﺪه ﺳﻄﻮح ﺷﻴﺒﺪار اﺳﺖ. اﻳﻦ ﻧﻮع دﻳﻮارﻫﺎ ﺑﺮ روی دﻳﻮاره ﭘﻞ ﻫﺎ، ﺑﺰرﮔﺮاه ﻫﺎ و اﻏﻠﺐ دﻳﻮار ﻫﺎی ﻋﻤﻮدی ﺑﻠﻨﺪ در ﺷﻬﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه،

ﻣﻨﻈﺮ ﺷﻬﺮی را ﺑﻬﺒﻮد ﻣﻲ ﺑﺨﺸﻨﺪ. دﻳﻮارﻫﺎی ﺳﺒﺰ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺳﻨﺘﻲ از ﺑﻠﻮکﻫﺎی ﺑﺘﻮﻧﻲ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﺷـﻮﻧﺪ و اﻣـﺮوزه ﺑـﺎ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻓﻨﺎوری دﻳﻮارﻫﺎی ﺳﺒﺰ از ﭘﻠﻲ ﭘﺮوﭘﻴﻠﻦ و ﻛﻴﺴﻪﻫﺎی ﮋﺋﻮﺗﻜﺴﺘﺎﻳﻞ ﺣﺎوی ﺑﺴﺘﺮ ﻛﺎﺷﺖ ﻧﻴﺰ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﺷﻮد.
دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ اﺟﺮاﻳﻲ دﻳﻮارﺳﺒﺰ

1. اﻧﺘﺨﺎب ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺟﻬﺖ اﺟﺮای دﻳﻮار ﺳﺒﺰ

• ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮔﺰﻳﻨﻪ، اﺣﺪاث دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﺑﺮ روی ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫﺎی ﺟﺪﻳـﺪ و در ﻧﻈـﺮ ﮔـﺮﻓﺘﻦ ﺑـﺎر اﺿـﺎﻓﻲ و ﺟﺰﻳﻴـﺎت اﺟﺮاﻳﻲ آن در ﻃﺮاﺣﻲ و ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت اوﻟﻴﻪ اﺳﺖ.
• در ﺻﻮرت اﺣﺪاث دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﺑﺮ روی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد، ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﻧﻘﺸﻪ ﺳـﺎزه ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎن و ﻧـﻮع آن (ﺑﺘﻨـﻲ ﻳـﺎ اﺳﻜﻠﺖ ﻓﻠﺰی ) ﺑﺮای اﻧﺘﺨﺎب ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮔﺰﻳﻨﻪ و ﻧﻮع ﻃﺮاﺣﻲ ﭘﺎﻧﻞﻫﺎی دﻳﻮار ﺳـﺒﺰ و ﭼﮕـﻮﻧﮕﻲ اﺗﺼـﺎل آن ﺑـﻪ ﻧﻤـﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﻮد.

• ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ زﻟﺰﻟﻪ ﺧﻴﺰ ﺑﻮدن ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان و ﺑﺎر اﺿﺎﻓﻲ وارده ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺗﻮﺳﻂ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ، اﻧﺘﺨـﺎب ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑـﺮ اﺳﺎس اﻳﻤﻦ ﺑﻮدن از ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮ زﻟﺰﻟﻪ، اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ.

• از آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ از ﻣﺰاﻳﺎی دﻳﻮار ﻫﺎی ﺳﺒﺰ زﻳﺒﺎ ﺳﺎزی ﻣﻨﻈﺮ ﺷﻬﺮی اﺳﺖ، از اﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫـﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ زﻳﺒﺎ ﺳﺎزی دارﻧﺪ، ﻣﻲﺗﻮان ﺟﻠﻮی ﻣﻨﻈﺮ ﻧﺎﻣﻄﺒﻮع ﺷﻬﺮی را ﮔﺮﻓﺖ:

o ﺑﺎزﺳﺎزی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی ﻗﺪﻳﻤﻲ

o ﭘﻮﺷﺎﻧﺪن دﻳﻮارﻫﺎی ﺟﺎﻧﺒﻲ ﺑﻠﻨﺪ و ﻛﻮر (ﺑﺪون ﭘﻨﺠﺮه)

o دﻳﻮاره ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎ، ﺑﺰرﮔﺮاهﻫﺎ، ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪﻫﺎ و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی ﺻﻨﻌﺘﻲ o ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی درون ﭘﺎر کﻫﺎی ﻋﻤﻮﻣﻲ
o ﭘﻨﻬﺎن ﺳﺎزی ﺗﺎﺳﻴﺴﺎت ﻣﻜﺎﻧﻴﻜﻲ و ﻗﺴﻤﺖﻫﺎی ﻧﺎزﻳﺒﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن

2. ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻋﺎﻳﻘﻜﺎری ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن

• دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺗﻮﺳﻂ اﺳﺘﺮاﻛﭽﺮ ﺳﺒﻜﻲ و ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﺗﺼـﺎل داده ﺷـﻮد. ﻣﺴـﺌﻠﻪ اﻃﻤﻴﻨـﺎن از

ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻮدن ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﻧﻴﺎز اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ ﺑﻪ ﻋﺎﻳﻖ ﺳﺎزی دﻳﻮاره ﻧﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳـﻂ ﻣﺘﺨﺼـﺺ ﻣﻌﻤـﺎری ﻳـﺎ ﻋﻤـﺮان

ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه و در ﺻﻮرت ﻧﻴﺎز، ﻗﺒﻞ از ﻧﺼﺐ ﺳﻴﺴﺘﻢ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ، ﺗﻌﻤﻴﺮات، آﻣﺎده ﺳﺎزی و ﻋﺎﻳﻘﻜﺎری آن اﻧﺠﺎم ﺷﻮد.
3. اﻧﺘﺨﺎب ﻣﺠﺮی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻃﺮح

• ﺳﭙﺮدن ﭘﺮوژه ﺑـﻪ ﻃﺮاﺣـﺎن، ﺗﻮﻟﻴﺪﻛﻨﻨـﺪﮔﺎن و ﻣﺠﺮﻳـﺎن ﻣﺘﺨﺼـﺺ و ﺣﺮﻓـﻪ ای در زﻣﻴﻨـﻪ اﺟـﺮای دﻳـﻮار ﺳـﺒﺰ، از ﻓﺎﻛﺘﻮر ﻫﺎی ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ ﺑﺮای ﺗﻀﻤﻴﻦ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﺎﻧﺪن ﻣﻮﻓﻖ ﭘﺮوژه ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑـﻪ اﻳﻨﻜـﻪ در اﻳـﺮان اﺟـﺮای دﻳﻮار ﻫﺎی ﺳﺒﺰ در ﻣﺮاﺣﻞ آﻏﺎزﻳﻦ آن ﺑﻮده و ﻫﻨﻮز ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻛﻨﻨﺪه و ﻣﺠﺮی ﺣﺮﻓﻪای در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻣﻮﺟﻮد ﻧﻴﺴﺖ، ﻟـﺬا ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﺨﺼﺺ ﻫﺎی ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺑﺮای ﻃﺮاﺣﻲ و اﺟﺮای دﻳﻮار ﺳﺒﺰ، وﺟﻮد ﺗﻴﻢ ﺣﺮﻓـﻪای ﺑـﺎ ﻣﺘﺨﺼﺼـﻴﻦ ﻣﻌﻤﺎری، ﺳﺎزه، ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﻲ و ﮔﻴﺎه ﺷﻨﺎﺳﻲ، و ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری، ﺑﺮای ﻃﺮاﺣﻲ و اﺟﺮای ﭘﺮوژه اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ.

4. اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻮع و ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻨﺎﺳﺐ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ

• ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻃﺮاﺣﻲ ﻛﻠﻲ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﺑﺮ روی ﻧﻤﺎ، ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن، و ﺑﻮدﺟﻪ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه، ﻧﻮع دﻳـﻮار ﺳﺒﺰ؛ دﻳﻮار زﻧﺪه (ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎی ﻣﺪوﻻر) ﻳﺎ ﻧﻤﺎی ﺳﺒﺰ ( ﺑﺎ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺑﺎﻻ روﻧﺪه) و ﻳﺎ ﺗﺮﻛﻴﺒـﻲ از ﻫـﺮ دو ﻧـﻮع ﺑـﺮای ﭘـﺮوژه اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﺷﻮد. ﻫﺮ ﻛﺪام از ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎی اﻧﺘﺨﺎﺑﻲ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﻣﺰاﻳﺎ و ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎی ﺧﻮد را داﺷـﺘﻪ و ﺑـﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﺷﺮاﻳﻂ ﺧﺎص و ﻧﻴﺎز ﻫﺎی ﭘﺮوژه ﻳﻜﻲ از اﻧﻮاع و ﻳﺎ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ از آن ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ اﺟﺮا ﺷﻮد. در ﭘـﺎره ای از ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫـﺎ، در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ دﻟﻴﻞ، اﺟﺮای ﻫﻴﭽﻜﺪام از اﻧﻮاع دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﻓﻨـﺎوری ﻧـﻮﻳﻦ آن اﻣﻜـﺎن ﭘـﺬﻳﺮ ﻧﺒﺎﺷـﺪ، ﺑـﺎ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎی ﺳﻨﺘﻲ اﺳﺘﻔﺎده از ﻓﻼور ﺑﺎﻛﺲ در ﺑﺎﻟﻜﻦ ﻫﺎ، و زﻳﺮ ﭘﻨﺠﺮه ﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮان ﻓﻀﺎی ﺳﺒﺰ ﻋﻤﻮدی را ﺑﺎ ﺳـﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﺗﻠﻔﻴﻖ ﻛﺮد( ﺑﺮای اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻴﺸﺘﺮ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻧﻮاع دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﺑﻪ ﺿﻤﻴﻤﻪ ﺷﻤﺎره ﻳﻚ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺷﻮد).

5. ﺑﺎرﮔﺬاری ﻧﺎﺷﻲ از وزن دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﺑﺮ ﺳﻄﺢ ﻧﻤﺎ و ﺳﺎزه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن

• دﻳﻮار ﻫﺎی ﺳﺒﺰ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﺳﻴﺴﺘﻢ، ﻋﻤﻖ و ﻧﻮع ﺑﺴﺘﺮ ﻛﺎﺷﺖ، ﺟﻨﺲ اﺳﺘﺮاﻛﭽﺮ اﺗﺼﺎل و ﭘﺎﻧﻞﻫﺎی ﻣﺪوﻻر وزنﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ داﺷﺘﻪ، ﺑﺎر ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن وارد ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ.
• ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎی ﺳﺎزه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻴﺰان ﺑﺎر ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل اﺿـﺎﻓﻲ، ﻧـﻮع ﺳﻴﺴـﺘﻢ دﻳـﻮار ﺳـﺒﺰ اﻧﺘﺨـﺎب و ﻃﺮاﺣﻲ ﻣﻲﺷﻮد.

• ﻻزم اﺳﺖ ﻣﻴﺰان ﺑﺎر وارده از ﻃﺮف ﺳﻴﺴﺘﻢ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﺑﺎرﻫﺎی اﺿﺎﻓﻪ ای ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺮف، ﺑـﺎد، و ﮔﻴﺎﻫـﺎن در ﺣﺎﻟﺖ رﺷﺪ ﻧﻬﺎﻳﻲ ، ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه و از ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺳﺎزه ﺑﻨﺎ ﺑﺮای ﻗﺒﻮل ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺑـﺎر اﺿـﺎﻓﻲ ﺳﻴﺴـﺘﻢ دﻳـﻮار ﺳـﺒﺰ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮد.

• ﺑﺎ درﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻋﻤﺮ ﺑﻨﺎ و ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺳﺎزه ای آن، در ﺻﻮرت ﻟﺰوم ﻣﻘﺎوم ﺳﺎزی ﺳﺎزه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺮای ﺗﻄﺒﻴـﻖ ﺑـﺎر اﺿﺎﻓﻲ ، اﻳﻦ ﻛﺎر ﺗﻮﺳﻂ ﻛﺎرﺷﻨﺎس ﻣﺘﺨﺼﺺ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد .

• ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ و ﻣﻜﺎن ﻫﺎی اﺗﺼﺎل ﺳﻴﺴﺘﻢ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ از ﻓﺎﻛﺘﻮر ﻫﺎی ﻣﻬﻢ ﺑﺮای ﭘﺨﺶ ﻣﻨﺎﺳـﺐ ﺑـﺎر دﻳـﻮار ﺳـﺒﺰ ﺑـﺮ روی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻣﻌﻤﺎری و ﺳﺎزه ﺑﺮرﺳﻲ و ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﻮد.

6. ﻃﺮاﺣﻲ ﭘﺎﻧﻞﻫﺎی ﻣﺪوﻻر دﻳﻮار زﻧﺪه

6.1 ﻃﺮاﺣﻲ ﻛﻠﻲ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﺑﺮ روی ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن

• ﺗﻠﻔﻴﻖ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﺑﺎ ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺑـﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﺳـﺒﻚ و دوره ﻣﻌﻤـﺎری ﺑﻨـﺎی ﻣﻮﺟﻮد، ﻋﻨﺎﺻﺮ اﺻﻠﻲ ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺣﻔﻆ ﺷﻮد. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﻃﺮاﺣﻲ ﻛﻠﻲ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ، ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ و ﺗﻌﺎدل ﺑﺎ ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای ﺑﺮﻗﺮار ﮔﺮدد ﻛﻪ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺟﺰﺋﻲ از ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﺻـﺤﻴﺢ و اﺻـﻮﻟﻲ در ﻧﻤﺎی ﻣﻮﺟﻮد ادﻏﺎم ﺷﺪه و ﺑﺨﺸﻲ از ﻛﻞ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺤﺴﻮب ﺷﻮد.

6.2 ﻃﺮاﺣﻲ ﭘﺎﻧﻞﻫﺎی ﻣﺪوﻻر

• اﺑﻌﺎد ﭘﺎﻧﻞﻫﺎی ﻣﺪوﻻر، ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﻃﺮاﺣﻲ، ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺮﺑﻊ ﻳﺎ ﻣﺴﺘﻄﻴﻞ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎی ﺑـﺎزار ﺟﻬﺎﻧﻲ اﻳﻦ ﻣﺪولﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺮﺑﻊ و اﺑﻌﺎد آن ﺑﻴﻦ 30 در 30 اﻟﻲ 60 در 60 ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ ﻣﺘﻐﻴﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.

• ﻋﻤﻖ ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﮔﻴﺎه اﻧﺘﺨﺎﺑﻲ ﻣﺘﻐﻴﺮ ﺑﻮده و در ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد در ﺑﺎزار ﺟﻬﺎﻧﻲ، از 6 اﻟـﻲ 25 ﺳـﺎﻧﺘﻲ

ﻣﺘﺮ ﻣﺘﻐﻴﺮ اﺳﺖ.

• ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎی ﻣﺪوﻻر ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺗﺎ ﺣﺪ اﻣﻜﺎن ﺳﺒﻚ ﺑﻮده و ﺑﺎر ﻛﻤﺘﺮی ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن وارد آورد. ﭘﺎﻧﻞ ﻫـﺎی ﺗﻮﻟﻴـﺪ ﺷـﺪه در ﺑﺎزار ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﺟﻨﺲ و ﺿﺨﺎﻣﺖ آن وزن و ﺟﺰﻳﻴﺎت اﺟﺮاﻳﻲ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ دارﻧﺪ و ﻣﻌﻤﻮﻻ از ﺟﻨﺲ ﭘﻼﺳﺘﻴﻚ

ﭘﻠﻲ ﭘﺮوﭘﻴﻠﻦ، ﻓﻠﺰ و ﻳﺎ ﻣﻨﺴﻮج ﺻﻨﻌﺘﻲ (ژﺋﻮ ﺗﻜﺴﺘﻴﻞ) ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ. ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎی از ﺟﻨﺲ ژﺋﻮﺗﻜﺴﺘﻴﻞ ﺳﺒﻚ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ ی دﻳﻮار ﺳﺒﺰ اﺳﺖ ﻛﻪ در آن رﻳﺸﻪ ﮔﻴﺎه ﺑﺪون ﺑﺴﺘﺮ ﻛﺎﺷﺖ ﺑﻴﻦ دو ﻻﻳﻪ ﻣﻨﺴﻮج رﺷﺪ ﻣﻲﻛﻨـﺪ. اﻳـﻦ ﻓﻨـﺎوری ﻛـﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﻳﮕﺮ اﻧﻮاع دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﻋﻤﺮ ﻛﻮﺗﺎه ﺗﺮی دارد، از درﺟﻪ رﻳﺴﻚ ﺑﺎﻻﺗﺮی ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺧـﻮردار اﺳـﺖ. ﭘﺎﻧـﻞ ﻫـﺎی از ﺟﻨﺲ ﭘﻠﻲ ﭘﺮوﭘﻴﻠﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺒﻚ ﺑﻮده و در اﺑﻌﺎد50* 50*25 ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ، ﺣﺪود 5 ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم وزن دارد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺴﺘﺮ ﻛﺎﺷﺖ و در ﺣﺎﻟﺖ اﺷﺒﺎع ﺑﺎ آب وزن ان ﺑﻪ 20 ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﻣﻲرﺳﺪ.

• در ﻃﺮاﺣﻲ ﭘﺎﻧﻞﻫﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺟﻨﺲ اﻧﺘﺨﺎﺑﻲ، وزن آن ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺴـﺘﺮ ﻛﺎﺷـﺖ اﻧﺘﺨـﺎﺑﻲ در ﺣﺎﻟـﺖ اﺷـﺒﺎع و ﭘﻮﺷـﺶ ﮔﻴﺎﻫﻲ آن در ﺣﺎﻟﺖ رﺷﺪ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﮔﺮدد.

• در ﻃﺮاﺣﻲ ﭘﺎﻧﻞﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻧﮕﻬﺪاری ﺑﺴﺘﺮ ﻛﺎﺷﺖ و ﮔﻴﺎه ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻋﻤﻮدی و ﻋﺪم رﻳـﺰش آن ﺑﺎﻳـﺪ ﺗﻮﺟـﻪ ﺷـﻮد. ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎی ﭘﻴﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ در ﺑﺎزار ﺟﻬﺎﻧﻲ از دو راه ﺣﻞ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮده اﻧﺪ؛ .1 ﺑﺴﺘﺮ ﻛﺎﺷﺖ در ﻛﻴﺴﻪﻫﺎﻳﻲ از ﺟﻨﺲ ﻧﻮﻋﻲ ﻣﻨﺴﻮج ﺻﻨﻌﺘﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و در آن ﺷﻜﺎف ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮای ﻛﺎﺷﺖ ﮔﻴﺎه اﻳﺠﺎد ﻣﻲﮔﺮدد. .2 ﻓﻀﺎی داﺧﻞ ﭘﺎﻧﻞ ﺑﺎ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﻨﺪی ﻫﺎی ﺷﺒﻜﻪ ای و زاوﻳﻪ دار ﺟﻠﻮی رﻳﺰش ﺑﺴﺘﺮ ﻛﺎﺷﺖ را ﮔﺮﻓﺘﻪ، رﻳﺸﻪ ﮔﻴﺎه در ﺳﻠﻮلﻫﺎی ﺷﺒﻜﻪ ﻣﺤﻜﻢ ﻣﻲﺷﻮد.

• در ﻃﺮاﺣﻲ ﭘﺎﻧﻞﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﺤﻮه آﺳﺎن و اﺟﺮاﻳﻲ ﺗﺤﺮک ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎ ﺑﺮای ﺗﻌﻮﻳﺾ و اﺻﻼﺣﺎت اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ ﺑﺪون آﺳﻴﺐ رﺳﺎﻧﺪن ﺑﻪ ﻛﻞ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻮد.

3.6 ﻧﺤﻮه اﺗﺼﺎل ﭘﺎﻧﻞﻫﺎی ﻣﺪوﻻر ﺑﻪ ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن

• ﭘﺎﻧﻞﻫﺎی ﻣﺪوﻻر دﻳﻮار ﺳﺒﺰ، ﺗﻮﺳﻂ اﺳﺘﺮاﻛﭽﺮ ﺳﺒﻜﻲ ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺘﺼﻞ ﻣﻲﺷـﻮﻧﺪ. ﻧﺤـﻮه اﺗﺼـﺎل اﻳﻦ اﺳﺘﺮاﻛﭽﺮ ﺳﺒﻚ ﺑﻪ ﺳﺎزه و ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪای ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺻﺪﻣﻪای ﺑﻪ ﻧﻤﺎ وارد ﻧﻴﺎﻳﺪ.

• ﻣﻜﺎن ﻫﺎی اﺗﺼﺎل اﻳﻦ دارﺑﺴﺖ ﺑﻪ ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن از اﻫﻤﻴﺖ وﻳﮋه ای ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ و ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﺳﺎزه ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎن (ﺑﺘﻮﻧﻲ ﻳﺎ اﺳﻜﻠﺖ ﻓﻠﺰی) اﺗﺼﺎلﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ.

• اﺗﺼﺎل ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎی ﻣﺪوﻻر ﺑﻪ اﺳﺘﺮاﻛﭽﺮ ﺳﺒﻚ، ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ اﺗﺼﺎﻟﻲ ﻣﺘﺤﺮک ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای ﻛﻪ در ﻣﻮاﻗـﻊ ﺿـﺮوری ﺑـﻪ آﺳﺎﻧﻲ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﭘﻴﺎده و ﺳﻮار ﺷﺪن را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

• ﺳﻮار و ﭘﻴﺎده ﻛﺮدن ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎی ﻣﺪوﻻر ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪای ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺧﻠﻠﻲ در ﻛﺎراﻳﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری ﻗﻄﺮه ای و ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی آن ﻛﻪ از ﻣﺠﺎورت ﭘﺎﻧﻞﻫﺎ ﻋﺒﻮر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻧﻴﺎورد.

6.4 ﻧﻮر ﭘﺮدازی

• از آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ دﻳﻮار ﻫﺎی ﺳﺒﺰ در زﻳﺒﺎ ﺳﺎزی ﻣﻨﻈﺮ ﺷﻬﺮی ﻧﻘﺸﻲ ﺑﻪ ﺳﺰا دارﻧﺪ، اراﺋﻪ ﻧﻮر ﭘﺮدازی ﻣﻨﺎﺳـﺐ ﻣـﻲﺗﻮاﻧـﺪ ﻛﻤﻚ ﺷﺎﻳﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺟﻠﻮه ﺑﻴﺸﺘﺮ آﻧﻬﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. از اﻳﻦ رو در ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ و ﻗﺒﻞ از اﺟﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ادﻏﺎم ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻧﻮرﭘﺮدازی در ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻮد.

7. ﺑﺴﺘﺮ ﻛﺎﺷﺖ

• ﻧﻮع ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺴﺘﺮ ﻛﺎﺷﺖ، وزن ﻣﺨﺼﻮص و ﻋﻤﻖ آن در دﻳﻮارﻫﺎی ﺳﺒﺰ ﻧﻘﺸﻲ اﺳﺎﺳﻲ داﺷﺘﻪ و ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺎ ﻧﻮع ﮔﻴﺎﻫﺎن و ﻣﻴﺰان ﺑﺎر وارده ﺑﻪ ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن را دارد. اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻮع ﺑﺴﺘﺮ ﻛﺎﺷﺖ و ﻣﺸﺨﺼﺎت و وزن ﻣﺨﺼـﻮص آن ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﮔﻴﺎﻫﺎن اﻧﺘﺨﺎﺑﻲ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ در روﻧﺪ ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آن ﻋﻤـﻖ ﭘﺎﻧﻞﻫﺎ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮔﺮدد.
• ﺑﺴﺘﺮ ﻛﺎﺷﺖ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ از ﻣﻮاد ﻣﻌﺪﻧﻲ ( ﭘﺮﻟﻴﺖ، ﭘﺸﻢ ﺳﻨﮓ، ﭘﻮﻛﻪ ﺻﻨﻌﺘﻲ، ﺳﻨﮕﻬﺎی آﺗﺸﻔﺸﺎﻧﻲ، ﺳـﻴﻠﻴﻜﺎت و ﻛﺎﻧﻲﻫﺎی آﻫﻜﻲ و ..) و آﻟﻲ (ﭘﻴﺖ ﻣﺎس-ﻛﻮﻛﻮﭘﻴﺖ – ﺳﺒﻮس ﺑﺮﻧﺞ و..) ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻣﻮاد ﻣﻐﺬی اﻓﺰودﻧـﻲ ﻣـﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ در ﻋﻴﻦ ﺳﺒﻜﻲ، ﻧﻴﺎز رﻃﻮﺑﺘﻲ و ﻏﺬاﻳﻲ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﻛﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه را ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. درﺻﺪ اﺳﺘﻔﺎده از ﺑﺴﺘﺮﻫﺎی آﻟﻲ و ﻣﻌﺪﻧﻲ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﮔﻴﺎه و ﻓﺎﻛﺘﻮر وزن ﻣﺠﺎز ﺑﺮای ﺳﻴﺴﺘﻢ دﻳﻮار ﺳـﺒﺰ ﻣﺘﻐﻴـﺮ ﺑـﻮده و ﺗﻮﺳـﻂ ﻛﺎرﺷـﻨﺎس ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺑﺮای ﻫﺮ ﭘﺮوژه ﺧﺎص ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻲﺷﻮد.ﻣﻮاد ﻣﻐﺬی ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع و ﻧﻴﺎز ﮔﻴﺎﻫـﺎن ﻣﻨﺘﺨـﺐ ﺗﻮﺳـﻂ ﺳﻴﺴـﺘﻢ آﺑﻴﺎری ﻗﻄﺮهای ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﻮدﻫﺎی ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﻣﺤﻠﻮل ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺪاوم ﺑﻪ آن اﺿﺎﻓﻪ ﻣﻲ ﮔﺮدد.

8. ﭘﻮﺷﺶ ﮔﻴﺎﻫﻲ

• اﻧﺘﺨﺎب ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺳﺎزﮔﺎر ﺑﺎ وﺿﻌﻴﺖ اﻗﻠﻴﻤﻲ ﺗﻬﺮان و ﺧﺮده اﻗﻠﻴﻢ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

• ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺧﺮد اﻗﻠﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮات ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺑﺮ ﻳﻚ ﺑﺨﺶ دﻳﻮار زﻧﺪه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺨـﺶ دﻳﮕـﺮ آن ﺑﮕـﺬارد (ﺑﻄﻮر ﻣﺜﺎل، ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻧﻮر ﺧﻮرﺷﻴﺪ، ﺷﺮاﻳﻂ ﮔﺮﻣﺎ، رﻃﻮﺑﺖ و....) ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ.

• اﻧﺘﺨﺎب ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎی دﻣﺎ، ﻣﺴﻴﺮ و ﻣﻴـﺰان ﺗـﺎﺑﺶ ﻧـﻮر، ﺑـﺎد، آﻟـﻮدﮔﻲ ﻫـﻮا و ﻣﻘﺎوﻣـﺖ و ﺳﺎزﮔﺎری ﮔﻴﺎه در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.

• ﺑﻪ ﮔﻴﺎﻫﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﻴﺎز آﺑﻲ ﻛﻤﺘﺮی دارﻧﺪ اوﻟﻮﻳﺖ داده ﺷﻮد.

• اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻮع ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ وﻳﮋه ﺑﻪ رﺷﺪ ﻧﻬﺎﻳﻲ آﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ اﺧﺘﻼل در ﻧـﻮرﮔﻴﺮی ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎن ﻧﺒﺎﺷﺪ.
• ﺑﻪ دﻟﻴﻞ رﺷﺪ ﻋﻤﻮدی ﮔﻴﺎﻫﺎن و دﺳﺘﺮﺳﻲ ﻣﺸﻜﻞ در ارﺗﻔﺎع، اوﻟﻮﻳﺖ ﺑﺎ ﮔﻴﺎﻫﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻧﻴﺎز ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﻪ ﻫﺮس و ﻓﺮم دﻫﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.
• در اﻧﺘﺨﺎب ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﮔﻴﺮی ﻧﻤﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن (ﻧﻮر ﺷﻤﺎل، ﺟﻨﻮب و...........)، ﻣﻮﻗﻌﻴـﺖ ﺳـﺎﻳﻪ و روﺷـﻦ و ﻧﻴـﺎز ﻧﻮری ﮔﻴﺎه ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻮد.

• از آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ از ﻣﺰاﻳﺎی دﻳﻮار ﻫﺎی ﺳﺒﺰ دﻳﺪ زﻳﺒﺎﻳﻲ ﺷﻨﺎﺳﻲ آن در ﻣﻨﻈﺮ ﺷﻬﺮی ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ، اﻧﺘﺨـﺎب ﮔﻴﺎﻫـﺎن و ﺗﺮﻛﻴﺐ و ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﭼﻴﺪﻣﺎن آﻧﻬﺎ در ﻛﻨﺎر ﻫﻢ از ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮ رﻧـﮓ و ﺑﺎﻓـﺖ و ﺣﺠـﻢ و رﺷـﺪ ﻧﻬـﺎﻳﻲ ﻫﻤﺎﻫﻨـﮓ ﺑـﻴﻦ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی اﻧﺘﺨﺎﺑﻲ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.

• در اﻧﺘﺨﺎب ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ اﻧﺘﻈﺎرات واﻗﻊ ﮔﺮاﻳﺎﻧﻪ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ زﻳﺒﺎﻳﻲ ﮔﻴﺎﻫﺎن و رﺷﺪ و ﻧﻤـﻮ آﻧﻬـﺎ در ﻧﻈـﺮ ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺷﻮد.(ﺑﺮﺧﻲ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺑﺎﻻ روﻧﺪه ﺑﻪ 3 اﻟﻲ 5 ﺳﺎل زﻣﺎن ﺑﺮای رﺳﻴﺪن ﺑﻪ اوج ﺷﻜﻮﻓﺎﻳﻲ ﻧﻴﺎز دارﻧﺪ).

• ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻋﻤﻖ ﻛﻢ ﺑﺴﺘﺮ ﻛﺎﺷﺖ در دﻳﻮارﻫﺎی ﺳﺒﺰ از ﮔﻴﺎﻫﺎﻧﻲ ﺑﺎ رﻳﺸﻪ ﻛﻢ ﻋﻤﻖ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد.

• اﻧﺘﺨﺎب ﮔﻴﺎه ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻋﻤﻖ ﺑﺴﺘﺮ ﻛﺎﺷﺖ ﺑﺎﻳﺪ اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد. در ﺑﺎزار ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﭘﺎﻧﻞﻫـﺎی دﻳـﻮارﻫـﺎی ﺳﺒﺰ ﺑﺎ ﻋﻤﻖ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﺮﺿﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻋﺪم ﺗﺠﺎﻧﺲ ﻧﻮع ﮔﻴﺎه ﺑﺎ ﻋﻤﻖ ﺑﺴﺘﺮ ﻛﺎﺷﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻦ ﮔﻴـﺎه در زﻣﺴﺘﺎن ﻣﻲﺷﻮد.

• ﺣﺘﻲ اﻻﻣﻜﺎن از ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺑﻮﻣﻲ، داﺋﻤﻲ و ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﺒﺰ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد.

• ﻧﻮع ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری از ﻓﺎﻛﺘﻮر ﻫﺎی ﻣﻬﻢ در اﻧﺘﺨﺎب ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎی ﮔﻴﺎﻫﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. در ﺻﻮرت اﺳـﺘﻔﺎده از ﺳﻴﺴـﺘﻢ ﻫـﺎی ﺳﺎده اﺗﻮﻣﺎﺗﻴﻚ و ﻧﻴﻤﻪ اﺗﻮﻣﺎﺗﻴﻚ آﺑﻴﺎری ﻗﻄﺮه ای، از ﮔﻴﺎﻫﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﻴﺎز آﺑﻲ ﻳﻜﺴﺎﻧﻲ دارﻧﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد. در ﺻـﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ، ﻣﺤﺪودﻳﺘﻲ از اﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺑﺎ ﻧﻴﺎز آﺑﻲ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﻛﻨﺎر ﻫﻢ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و آﺑﻴﺎری ﺑﺎ ﻣﻴﺰان ﻧﻴﺎز ﮔﻴﺎه ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰی ﺷﻮد.
• ﻣﻴﺰان ﺑﻮدﺟﻪ ﻃﺮح ﻫﻢ از ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎی ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪه ﺑﺮای اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻮع ﮔﻴﺎه ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.

• ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﭘﺮوژه دﻳﻮار ﺳﺒﺰ، اﻣﻜﺎن ﻛﺎﺷﺖ ﺻـﻴﻔﻲ ﺟـﺎت و ﺳـﺒﺰﻳﺠﺎت ﺑـﺮ روی دﻳـﻮار ﺳـﺒﺰ وﺟـﻮد دارد. دﻳـﻮار ﺣﻴﺎطﻫﺎی ﺑﻨﺎﻫﺎی ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ ﻳﻜﻲ از ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮔﺰﻳﻨﻪ ﺑﺮای رﺷﺪ ﻋﻤﻮدی ﺑﺎﻏﭽﻪ و زراﻋﺖ ﺷﻬﺮی ﺗﻠﻘﻲ ﻣﻲﺷﻮد. در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﻃﺒﻴﻌﺘﺎ ﻋﻤﻖ ﺑﺴﺘﺮ ﻛﺎﺷﺖ ﺑﺮای اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺎﻳﺪ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.

• در ﻣﻮرد ﻛﺎﺷﺖ ﺗﻌﺪاد ﮔﻴﺎﻫﺎن در ﻫﺮ ﭘﺎﻧﻞ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﺑﻪ رﺷﺪ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﮔﻴﺎه ﺗﻮﺟﻪ ﺷﺪه، ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺑـﺎ ﻓﺎﺻـﻠﻪ ﻣﻨﺎﺳـﺐ از ﻫﻢ ﻛﺎﺷﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ و از ﻛﺎﺷﺖ ﻓﺸﺮده ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺑﺮای ﭘﻮﺷﺶ دادن در ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺪت ﭘﺎﻧﻞ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی ﺷﻮد.
• در ﻃﺮاﺣﻲ و اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻮع ﮔﻴﺎه دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻓﺼﻮل و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﻜﻞ و رﻧﮓ اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد. ﺑﻌﻀﻲ از اﻧﻮاع ﺳﺪوم ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﺒﺰ و ﭼﻤﻦ در ﻓﺼﻞ زﻣﺴﺘﺎن ﺑﻪ رﻧﮓ ﻗﻬﻮه ای در آﻣﺪه ﺑﺎ ﺷﺮوع ﺑﻬﺎر ﺑﻪ رﻧـﮓ ﺳـﺒﺰ ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ. ﺑﻌﻀﻲ از اﻧﻮاع ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺧﺰان ﭘﺬﻳﺮ ﺑﻮده و ﺑﻌﻀﺎ در ﻓﺼﻮﻟﻲ ﮔﻞ و ﻳﺎ ﻣﻴﻮه دارﻧﺪ.

9. ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری

• اﻧﺘﺨﺎب ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻨﺎﺳﺐ آﺑﻴﺎری ﻳﻜﻲ از ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎی ﻣﻬﻢ در ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ و ﻳﺎ ﻋﺪم ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.

• اﻧﺘﺨﺎب ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻨﺎﺳﺐ آﺑﻴﺎری ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﮔﻴﺎﻫﺎن، ﺑﻮدﺟﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷـﺪه ﺑـﻮده واز ﻧﻤﻮﻧـﻪ ﻫـﺎی ﺳـﺎده آﺑﻴـﺎری دﺳﺘﻲ ﺗﺎ آﺑﻴﺎری ﻗﻄﺮهای اﺗﻮﻣﺎﺗﻴﻚ و ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎی ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ آﺑﻴﺎری را در ﺑﺮ ﻣﻲﮔﻴﺮد.
• ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری و ﻛـﻮددﻫﻲ اﺗﻮﻣﺎﺗﻴـﻚ ﺑﺎﻳﺴـﺘﻲ ﺷـﺎﻣﻞ: ﻣﺨـﺎزن، ﺳﻴﺴـﺘﻢ ﭘﻤﭙـﺎژ آب و ﻛـﻮد، ﺳﻴﺴـﺘﻢ رﺳـﻮﺑﮕﻴﺮ ﻣﻐﻨﺎﻃﻴﺴﻲ، ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎی ﻛﻨﺘﺮل ﺷﺎﻣﻞ: ﺣﺴﮕﺮﻫﺎی ﻛﻨﺘﺮل اﺗﻮﻣﺎﺗﻴﻚ ﺳﻄﺢ آب ، ﻓﺸﺎر آب ، رﻃﻮﺑﺖ ﺧﺎک، ﺑﺮق ﺷـﻬﺮ، آﻻرمﻫﺎ و ﻧﻤﺎﻳﺶ ﭘﻴﺎم و ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﻴﺮآﻻت، ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ، اﺗﺼﺎﻻت و درﻳﭙﺮﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ.

• ﺑﺎﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﻦ آوری زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﻣﻄﺮح ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ، ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﺑﺮرﺳـﻲ اﻣﻜـﺎن ذﺧﻴـﺮه ﺳﺎزی آب ﺑﺎران، اﺳﺘﻔﺎده ﻣﺠﺪد از آب ﺑﺎزﻳﺎﻓﺘﻲ و اﺳﺘﻔﺎده از آب ﻏﻴﺮ ﺷـﺮب در ﺳﻴﺴـﺘﻢ آﺑﻴـﺎری ﺑﺎﻳﺴـﺘﻲ ﻟﺤـﺎظ ﮔﺮدد.

• ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ زﻫﻜﺶ در ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری ﻟﺤﺎظ ﮔﺮدد.

• ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ آﺳﻴﺒﻲ ﺑﻪ ﻧﻤـﺎ و ﺳـﺎزه ﺑﻨـﺎ وارد ﻧﻴـﺎورد و ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻣﻨﺎﺳـﺐ در ﻃﺮاﺣﻲ ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎی ﻣﺪوﻻر ادﻏﺎم ﺷﺪه، ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی اﻓﻘﻲ و ﻋﻤﻮدی آﺑﻴﺎری ﻋﻼوه ﺑـﺮ دﺳﺘﺮﺳـﻲ آﺳـﺎن از ﺑﻴـﺮون ﻗﺎﺑـﻞ روﻳﺖ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ.

• از آﻧﺠﺎﻳﻴﻜﻪ ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎی ﻣﺪوﻻر ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﻗﺎﺑﻞ ﺟﺎﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ و ﮔﺬاﺷﺘﻦ و ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﺑﺎﺷﺪ، ﺳﻴﺴـﺘﻢ آﺑﻴـﺎری ﺑـﻪ ﮔﻮﻧـﻪ ای ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺧﻠﻠﻲ در اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻧﻴﺎﻳﺪ. در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻃﺮاﺣﻲ، ﮔﺰﻳﻨﻪ اﻳﺴﺖ ﻛﻪ ﺑـﺮای ﻛﻨﺘـﺮل ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری و ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی آن ﻧﻴﺎزی ﺑﻪ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﭘﺎﻧﻠﻬﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ.

• در ﺻﻮرت وﺟﻮد ﻣﺨﺰن آب، ﻣﻜﺎن ﻳﺎﺑﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای آن در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.

.10 ﻧﮕﻬﺪاری و ﻣﺮاﻗﺒﺖ

از آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از اﺗﻤﺎم ﻃﺮح و اﺟﺮای ﺻﺤﻴﺢ آن، ﻧﺤﻮه ﻧﮕﻬﺪاری و ﭘﺎﻳﺪار ﺑﻮدن ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻧﺘﺨـﺎﺑﻲ از اﻫﻤﻴـﺖ ﺑﺴـﻴﺎر ﺑﺎﻻﻳﻲ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮده و ﻳﻜﻲ از ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ ﻓﺎﻛﺘﻮر ﻫﺎی ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﺗﻠﻘﻲ ﻣﻲﮔـﺮدد، ﻟـﺬا ﻧﮕﻬـﺪاری و ﻣﺮاﻗﺒـﺖ از دﻳﻮار ﻫﺎی ﺳﺒﺰ ﺑﻌﺪ از اﺣﺪاث آن از اﻫﻤﻴﺖ وﻳﮋه ای ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ. ﻧﻴﺎز ﻫﺎی ﻧﮕﻬﺪاری ﺳﻴﺴﺘﻢ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺗﻴﭗ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ، ﻧﻮع ﮔﻴﺎﻫﺎن، ﻧﻮع ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری و ارﺗﻔﺎع دﻳﻮار ﺳﺒﺰ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ.

• ﺑﺮای ﻧﮕﻬﺪاری و ﻣﺮاﻗﺒﺖ از ﮔﻴﺎﻫﺎن، ﻧﺤﻮه دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎی ﻣﺪوﻻر دﻳـﻮار ﺳـﺒﺰ (ﺑـﻪ ﺧﺼـﻮص در ارﺗﻔـﺎع) و ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻣﻜﺎن ﺗﻌﻮﻳﺾ و ﻳﺎ ﻣﺮﻣﺖ ﺑﺨﺶﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ و اﺟﺮاﻳﻲ ﺑﻮدن آن ﺑﺎﻳﺪ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.

• ﺑﻌﺪ از اﺗﻤﺎم ﻃﺮح، ﻛﻨﺘﺮل ﻛﺎراﻳﻲ ﻛﻞ ﺳﻴﺴﺘﻢ دﻳﻮار ﺳﺒﺰ و ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ آن ﺑﺎ ﻃﺮحﻫـﺎی از ﭘـﻴﺶ ﺗﻌﻴـﻴﻦ ﺷـﺪه ﺑﺎﻳـﺪ ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد.

• ﺣﻔﻆ و ﻧﮕﻬﺪاری ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺪت و داﺷﺘﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪت و ﭘﺎﻳﺪار، ﺑﺮای ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺳﻼﻣﺘﻲ و ﺷﻜﻮﻓﺎﻳﻲ دﻳﻮارﻫﺎی زﻧـﺪه اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ. ﻧﮕﻬﺪاری و ﻣﺮاﻗﺒﺖ از دﻳﻮار ﻫﺎی ﺳﺒﺰ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﻨﺘﺮل ﻫﺎی ﻫﻔﺘﮕـﻲ در ﺳـﻪ ﻣـﺎه اول، و ﻣﺎﻫﻴﺎﻧـﻪ ﺗـﺎ ﻳﻜﺴﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺠﺮی ﻃﺮح اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد. ﺑﺮای ﺳﺎلﻫﺎی ﺑﻌـﺪی، اراﺋـﻪ دﺳـﺘﻮراﻟﻌﻤﻞﻫـﺎی ﻧﮕﻬـﺪاری و واﻛـﺎری ﮔﻴﺎﻫﺎن در ﻓﺼﻮل ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﺎل و ﻧﻴﺎزﻫﺎی ﻧﮕﻬﺪاری ﻃﺮح در آﻳﻨﺪه اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ.

• ﻃﻲ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ زﻣﺎﻧﻲ و ﺑﻪ ﻣﻴﺰان ﻧﻴﺎز ﭘﺮوژه، ﻛﻨﺘﺮل ﻫﺎی دوره ای زﻳﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮای ﻧﮕﻬﺪاری و ﻣﺮاﻗﺒـﺖ از ﺳﻴﺴـﺘﻢ دﻳـﻮار ﺳﺒﺰ اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد:

o ﻛﻨﺘﺮل ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری و ﻧﺤﻮه ﻛﺎرﻛﺮد آن، و اﻣﻜﺎن وﺟﻮد آب ﻣﺎزاد

o ﻛﻨﺘﺮل وﺿﻌﻴﺖ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﻛﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه، ﻣﻴﺰان آﺑﻴﺎری و رﺷﺪ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﮔﻴﺎﻫﺎن

o ﺣﺼﻮل اﻃﻤﻴﻨﺎن از اﻳﻨﻜﻪ آﺑﺮﺳﺎﻧﻲ ﺑﻪ درﺳﺘﻲ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﻧﻘﺎط ﭘﺎﻧﻞﻫﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﻲﮔﻴﺮد. o ﺣﺼﻮل اﻃﻤﻴﻨﺎن از ﻋﺪم ﻧﺸﺖ ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎری
o ﺣﺼﻮل اﻃﻤﻴﻨﺎن از ﻋﺪم ﮔﺮﻓﺘﮕﻲ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی آﺑﺮﺳﺎﻧﻲ

o ﻛﻨﺘﺮل وﺿﻌﻴﺖ ﮔﻴﺎﻫﺎن و ﺳﻼﻣﺖ آﻧﻬﺎ، ﻋﺪم ﺣﻀﻮر آﻓﺎت و ﺑﻴﻤﺎری o ﺑﻌﻀﻲ از اﻧﻮاع ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﻌﻮﻳﺾ دارﻧﺪ.

برخی گیاهان مورد استفاده در دیوار های سبز

Actinidia
کیوی(درختجه ای بالا رونده-استفاده زینتی دارد و از میوه آن نیز استفاده می گردد)
……………………………….
Trifoliata
شبدر
………………………………..
Aristolochia
چپقک خزری-رودباری-زاگرسی
...................................................
Compsis
پیچ اناری(بومی شمال آمریکاو ژاپن و چین)
...................................................
Celastrus
شمشاد
....................................................
Clematis
گیاهی چوبی و بالا رونده(شش گونه دارد:سرخ – بنفش – لاجوردی و...)
....................................................
Cotoneaster
شیرخشت 16 گونه درختچه ای دارد(مازندرانی-فیروزکوهی-تاجیک-کرمانی-برگ ساده-لرستانی-زاگرسی-سیاه-سکه ای-خراسانی-مومی-هرمزی-ترکمنی و ...)
....................................................
Fortuynia
شب بو(در مناطق بیابانی هم می روید)
....................................................
Hedra
پاپیتال
گونه ها و فرم های اصلاح شده زیادی از آن نیز امروزه در پارکها-حیاط منازل و باغ های گیاه شناسی کاشته شده است(ساقه رونده دارد و بسیار بردبار و سایه پسند است)
....................................................
Homulus
رازک
یک گونه علفی بالا رونده دا رد که درشمال ایران و جنگل های ارسباران می روید.
....................................................
Lonicera
پیچ امین الدوله
(پلاخور-شونگ-شن)گل های زیبا و معطر دارد.
.....................................................
Parthenocissus
موچسب
درختچه ای بالا رونده و همیشه سبز
......................................................
Vitisberlandieri
انگور- مو – تاک
درختچه ای بالا رونده و میوه دار(گونه ای به نامV.Sylvestrisدارد)
......................................................
Polygonumauberti
بند واش – علف هفت بند
35 گونه علفی یا بوته ای یکساله یا چند ساله
......................................................
Pyracantha
شیر خشتی
در ایران یک گونه گیاه درختچه ای خودرو دارد.گیاهی است زینتی.
.......................................................
Wisteria
گلیسین
گیاه چوبی پیچان و بالا رونده دارد.درختچه ای است بالا رونده با گل های خوشه ای بنفش یا آبی بسیار زیبا و پیش رس.در بیشتر نقاط تهران کاشته شده است.

منبع : حوزه معاونت خدمات شهری سازمان پارکها و فضای سبز شهرتهران